technika diamentowa Wrocławtechnika diamentowa Wrocławtechnika diamentowa Wrocław

Geowłókniny

Geowłókniny to płaskie geosyntetyki wykonane z ciągłych lub ciętych włókien polipropylenowych lub poliestrowych o nieuporządkowanej strukturze łączonych mechanicznie (igłowanie, przeszywanie) , bądź termicznie (zgrzewanie).

Materiały te stosujemy jako separację i wzmocnienie słabonośnego podłoża nasypów w celu poprawy ich stateczności oraz przyśpieszenia konsolidacji. Geowłókniny wykorzystujemy także jako warstwę rozdzielającą między gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu oraz jako warstwy podkładowe utrzymujące grunt pod geosiatkami, georusztami i gabionami.

Geowłóknina służy także do ochrony systemów drenarskich- zapobiegają zjawisku kolmatacji, czyli zamulania systemu przez grunt drobnoziarnisty.

Kolejnym zastosowaniem jakie ma geowłóknina jest ochrona osłon szczelnych wykonanych z geomembran przed przebiciem lub innymi uszkodzeniami mechanicznymi.

Ze względu na spełniane przez nie funkcje oraz obszary inżynierii, w jakich są stosowane, można je podzielić na poniższe kategorie:

Geowłókniny separacyjno-filtracyjne.

Główną funkcją tych geowłóknin jest zapobieganie mieszaniu się warstw podłoża o różnym uziarnieniu, przez co możliwe jest zmniejszenie grubości kolejnych warstw wbudowywanych w daną konstrukcję inżynierską. W ten sposób wbudowana geowłóknina przyczynia się do zwiększenia trwałości konstrukcji oraz pozwala na redukcję kosztów budowy. Filtracyjne właściwości geowłókniny przyspieszają proces konsolidacji gruntów oraz odfiltrowanie wody. Geowłókniny te stosujemy głównie przy budowie dróg tymczasowych, leśnych, torowisk, placów, składowych, boisk, nasypów, wałów przeciwpowodziowych, lotnisk, dróg stałych oraz autostrad. Geowłókniny dobieramy w zależności od funkcji jaką geowłóknina ma spełniać oraz zastanych warunków. Ważnymi parametrami, na które musimy zwracać uwagę są wytrzymałość na rozciąganie, wodoprzepuszczalność w kierunku prostopadłym do płaszczyzny i w płaszczyźnie wyrobu, odporność na przebicie oraz wydłużenie przy zerwaniu w obu kierunkach (wzdłuż oraz w poprzek pasma)

Geowłókniny filtracyjne

Głównym zadaniem tych materiałów jest umożliwienie swobodnego przepływu wody między warstwami gruntu przy jednoczesnym zatrzymaniu drobnych cząstek stałych. Stosuje się je głównie do owijania rur w systemach drenarskich oraz jako materiał służący do owijania kamiennego zasypu w konstrukcji drenów francuskich (kamiennych). Geowłókniny filtracyjne służą także do konstrukcji warstwy odwadniającej w budownictwie ziemnym oraz wodnym, np. pod konstrukcjami murów oporowych zbudowanych z gabionów czy też pod geokratami. Do tego celu najlepiej nadają się cienkie geowłókniny, charakteryzujące się wysoką wodoprzepuszczalnością w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wyrobu, o odpowiednio dobranych wymiarach porów. Dobrze dobrana geowłóknina zapobiega kolmatacji konstrukcji, co przedłuża jej żywotność i gwarantuje jej prawidłowe działanie. Istotnymi parametrami przy doborze geowłóknin filtracyjnych jest wodoprzepuszczalność w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wyrobu a także nominalny wymiar porów. Nie można jednakże zapominać także o wytrzymałości na rozciąganie w obu kierunkach.

Geowłókniny ochronne

Głównym zadaniem tych geowłóknin jest ochrona powłok szczelnych skonstruowanych ze zgrzanych geomembran. Z tego względu geowłókniny ochronne charakteryzują się dużą grubością produktu oraz wysoką odpornością na przebicie. Stosujemy je przy budowie oraz rekultywacji składowisk odpadów, placów składowych, stacji przeładunkowych substancji niebezpiecznych, zbiorników. Pełnią tam one również funkcję drenażową. Przy doborze tych geowłóknin najważniejszymi parametrami, które należy brać pod uwagę jest odporność na przebicie -CBR

Geowłókniny wysokospecjalistyczne (stosowane w trudnych warunkach)

Są to tworzywa stosowane w trudnych warunkach, z tego względu muszą w sobie łączyć parametry charakterystyczne dla geowłóknin filtracyjnych przy jednoczesnym zapewnieniu stosunkowo wysokich parametrów wytrzymałościowych. Często są to geowłókniny dwuwarstwowe, z których jedna z warstw odpowiada za zapewnienie wysokich parametrów hydrotechnicznych, druga zaś zapewnia utrzymanie wysokich parametrów mechanicznych. Stosuje się je często przy budowie narzutów kamiennych czy też brzegów morskich. Istotnymi w tym przypadku parametrami jest wytrzymałość na rozciąganie, wodoprzepuszczalność prostopadła i równoległa do płaszczyzny wyrobu a także odporność na przebicie oraz wydłużenie przy zerwaniu wzdłuż i wszerz pasma